Έφυγες άξαφνα θλιμμένα κι απόμεινε ο θρήνος ο βουβός
κρυφά να ψιθυρίζει τ’ όνομά σου
στην ερημιά της νύχτας,
στην ερημιά του κόσμου.
Ορφανεμένοι μείναμε
από τη γνώριμη φιλική θωριά σου,
τη βαθιά ανθρώπινη παρουσία σου.
Λόγια μεγάλα δεν χρειάζονται,
σου φτάνουν οι σιωπηλοί αναλογισμοί μας,
διακριτικοί και αθόρυβοι,
σαν τη ζωή σου τη σύντομη,
Βαγγέλη παντοτινέ στη σκέψη μας!
Εμείς οι δάσκαλοί σου κι οι συμμαθητές σου
σου ευχόμαστε καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων!